Komora próżniowa do SN VCB (powłoka ceramiczna, Napięcie znamionowe: 7,2kV-12kV)

Przerywacz próżniowy ma na ogół jeden stały i jeden ruchomy styk, elastyczny mieszek umożliwiający ruch tego styku oraz osłony łuku zamknięte w hermetycznie zamkniętej szklanej, ceramicznej lub metalowej obudowie z wysoką próżnią.Styk ruchomy jest połączony elastycznym oplotem z obwodem zewnętrznym i jest przesuwany przez mechanizm, gdy urządzenie ma się otworzyć lub zamknąć.Ponieważ ciśnienie powietrza ma tendencję do zamykania styków, mechanizm napędowy musi utrzymywać styki otwarte wbrew sile zamykającej ciśnienia powietrza na mieszek.
Obudowa komory wykonana jest ze szkła lub ceramiki.Hermetyczne uszczelnienia zapewniają utrzymanie próżni w komorze przez cały okres eksploatacji urządzenia.Obudowa musi być nieprzepuszczalna dla gazu i nie może wydzielać uwięzionego gazu.Mieszek ze stali nierdzewnej izoluje próżnię wewnątrz komory od atmosfery zewnętrznej i przesuwa styk w określonym zakresie, otwierając i zamykając wyłącznik.
Chociaż niektóre konstrukcje przerywaczy próżni mają proste styki doczołowe, styki są zwykle ukształtowane ze szczelinami, grzbietami lub rowkami, aby poprawić ich zdolność do przerywania wysokich prądów.Prąd łuku płynący przez ukształtowane styki wytwarza na kolumnie łuku siły magnetyczne, które powodują szybkie przemieszczanie się punktu styku łuku po powierzchni styku.Zmniejsza to zużycie styków spowodowane erozją przez łuk, który topi metal stykowy w miejscu styku.
Gęstość pary zależy od prądu w łuku.Ze względu na malejący mod fali prądu spada ich szybkość uwalniania pary i po zerowym prądzie ośrodek odzyskuje swoją wytrzymałość dielektryczną pod warunkiem zmniejszenia gęstości pary wokół styków.W związku z tym łuk nie zapala się ponownie, ponieważ para metalu jest szybko usuwana ze strefy kontaktu.